Een simpele uitdrukking die, als je hem nog een keer leest, op heel veel situaties toe te passen is. Zo ook bij zwemmen. Ik heb er al eens eerder over verteld (
https://nkhdebaas.blogspot.com/2018/06/zwemles.html) en Maud mag het maar wat graag doen. Toen we de diagnose NKH kregen hadden we veel vragen. Vragen als: gaat ze lopen, praten of fietsen. De ziekte is zo zeldzaam dat het antwoord achter wegen bleef. Ze weten het niet. Volgende week gaat Maud afzwemmen. Sorry? Ja zwemmen stond ook niet in de lijst van mogelijkheden. Maar onze bikkel Maud gaat ‘gewoon’ afzwemmen. En deze week mocht ze zelfs met flippers aan. Van die dingen waarbij je voeten allebei aan elkaar vastzitten. Een soort zeemeermin. Het was een hoogtepunt van week in week uit naar het zwembad rijden. Met dank aan oma Baas natuurlijk die, zoals ze zelf zegt, het heerlijk vindt om haar daarin te begeleidden. Iedere donderdag is het feest en komt Maud later thuis. Vindt Twan ook ideaal…😉
Maar het eerste wat ze brulde was toen ze de flippers aan kreeg: UTETALINA. En UTETALINA slaat op Ute en Talina van het CDTCC, waar we vorig jaar herfst 2 wekenlang dolfijnen therapie hebben gevolgd. De vaste volger onder ons weet dit allang want de verhalen zijn eerder al langsgekomen. Ute en Talina waren de vaste therapeuten van Maud. Maud voelt zich dus eventjes Kanoa, de dolfijn die Maud had. En soms hebben we het thuis over dolfijnen of Curaçao en dan zegt Maud; UTETALINA. En ook al is er geen aanleiding toe; die naam komt vaker voor dan jullie denken!
Laatst vroeg er nog iemand op mijn werk: ”Zou je nog een keer heen willen?” Ehhh is de paus katholiek? Schijt een beer in het bos? Ja natuurlijk zouden we dat willen maar het is en blijft een hele onderneming!
En hoe Maud het nu doet? Ze fietst, loopt, rent, praat (een beetje) en ze gaat afzwemmen. Idd. Soms loopt het anders....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten