woensdag 15 april 2020

No one said it would be easy...

We zijn een paar weken school-loos op weg en men vraagt vaak hoe het thuis gaat. Naar omstandigheden gaat het goed. Twan (die naar de ๐Ÿ’‡‍♂️ is geweest, met dank aan tante Wendy) gaat boven naar school en Maud maakt vaak wat huiswerk en als ze niet op de trampoline springt zit ze voornamelijk met lieveheersbeestjes te knuffelen of achter wormen aan. “ MAMA KIJ!!” (de 2e K lukt nog niet) en komt met een spin aangelopen! ๐Ÿ˜‚ Nergens bang voor....en we maken veel foto’s en filmpjes en sturen die door naar school! Erg leuk om ook foto’s van andere kinderen te zien!

Voor wat betreft het Corona virus heeft Maud potentieel niet meer kans om besmet te raken t.o.v. andere kinderen/mensen. Nadat het bekend werd dat de scholen dicht moesten was het in de eerste week een lichtelijk drama. Maar we waren geloof ik niet de enige die een beetje moesten schakelen. Maud heeft haar buien en af toe snappen we niet waarom ze hard gilt of met dingen gaat gooien. Vaak heeft dat te maken met dat ze haar zin niet krijgt. Dit speelt al langer alleen nu komt dat Corona gelul er nog overheen.

En net terwijl je denkt behang rollen te kort te hebben ๐Ÿ˜… kan het altijd nog iets erger. Neem het verhaal van Bobby en Robine. Allebei hebben zij een metabole ziekte en zo goed als zeker is het hele gezin positief getest op Corona. Ik zeg het niet vaak maar als er 1 gezin wat mee heeft gemaakt dan zijn hun het wel. 2 prachtige, jonge, kleine mensjes die het zo niet verdient hebben ziek te zijn. Laat staan het Corona virus er ‘gratis’ bij te krijgen. Ik volg hun ouders vanaf de zijlijn, en ja wij hebben ook een zorg kanjer maar ik maak een diepe buiging naar Jan Willem en Pamela. Weet niet of jullie dit lezen maar respect hoe jullie hier mee omgaan. Wat kan het leven ๐Ÿ‘‰ VANDAAG ๐Ÿ‘ˆ de dag soms oneerlijk zijn....#julliekunnendit

En onze eigen kleine blonde reactortje heeft nog steeds het besef niet wat er gaande is. Al kan ze wel goed aanduiden dat ze oma geen kusje mag geven maar een elleboog. Hoezo beperkt? ๐Ÿคท๐Ÿผ‍♂️
Maar mede vanwege de thuis situatie EN het feit dat je nergens heen kan en mag hebben we besloten om Maud naar de opvang te brengen. Is een lang verhaal maar vanwege mijn baan kunnen we daar gebruik van maken. Wij zien dit zelf als een WIN WIN situatie. Voor ons om wat lucht te krijgen en Maud die regelmaat terug krijgt en weer naar ‘school’ kan.

En terwijl ik dit schrijf heeft Maud haar 1e ‘intelligente-lockdown-school dag” er op zitten. En uiteraard houdt school zich keurig aan de regels, zoals het hoort. De rest van de zoveelste quarantaine dag wordt grotendeels bepaald door Corona virus nieuws. Gaat de Tour de France of Concert @ Sea wel door? Je staat er mee op en gaat er mee naar bed. En omdat je toch (bijna) nergens heen kan zijn er thuis allerlei klusjes. Neem de deur uit de veranda. Die heeft een metamorfose nodig en tijdens het schuren (mooi rood is niet lelijk๐Ÿ˜œ๐ŸŽจ) komt daar de auto de hoek om de straat in rijden met (luid gebrul) uit de speakers het prachtige chanson: ๐ŸŽถIedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen๐ŸŽผ๐Ÿ‘‡๐Ÿป En dan denk ik: lekker; mijn kleine blonde druktemaker is weer thuis....



Geen opmerkingen:

Een reactie posten