vrijdag 24 mei 2019

Te Warskippen

Al wat vaker is het onderwerp logeren (warskippen) ‘te praat’ gekomen maar deze keer wilde ik daar wat verder op ingaan.
Het zal menigeen niet verbazen maar het opvoeden van een kind of kinderen kan een uitdaging zijn. Voor een kind met een beperking is dat zelfs zacht uitgedrukt.
Met de aankondiging (vertrek) van Joyce (ja we missen je nog steeds) werden onze ogen een beetje geopend. Is of wordt het misschien wel tijd voor een logeergezin?Via een oproep op Facebook (Reigersdaal) werd Maud voorgesteld en dat ze een lief en leuk gezin zocht die haar ouders en broertje kon ont-zorgen. Om te beginnen een weekend in de maand. We kwamen er achter dat logeergezinnen niet voor het oprapen liggen. Sterker nog. Er is zelf een serieuze wachtlijst. We wilde niet in een instelling(bijv Reigersdaal) en ook niet in een zorgboerderij. Maar wat wilde we dan wel? Tijdens de jaren bij Joyce is Maud uitgegroeid tot een ‘serieus’ buiten kind die het maar wat leuk vindt om bij dieren betrokken te zijn. Eten geven, aaien en zelfs een beetje met ze dollen. Allemaal te danken aan Joyce en uiteraard haar ouders! En de rest van de familie natuurlijk....😘
Waar vindt je een gezin die ook koeien, schapen en kippen heeft? En die ook nog eens op een kindje willen passen die de nodige aandacht vraagt en een gebruiksaanwijzing heeft waar de dikke van Dalen jaloers op is?
Maar......het heeft even geduurd maar we hebben een super gezin gevonden waar het klikt. Met ons maar vooral (uiteraard) met Maud. 
In februari al zijn we begonnen met wennen. Steeds een paar uurtjes en later zelfs een hele (zater)dag. Maar goed. De knop moet een keer om (bij Ester ging dat iets lastiger, en logisch) en een aantal weken geleden heeft ze daar voor het eerst geslapen. In een nieuw bed

nieuwe kamer en veel nieuwe indrukken. 
Maar het belangrijkste kwam nog. Hoe ga je met iemand praten of communiceren die niet/weinig praat?
In het verleden hebben we het nodige georganiseerd en ondertussen weten veel mensen in ons dorp wie Maud is. Communiceren met directe familie en vrienden gaat redelijk goed maar hoe is dat voor een vreemde?
En soms heb je dat wel eens. Dat je je over dingen drukker maakt dan noodzakelijk is. Vooral met kinderen is dat af en toe een dingetje. Je bent ouder ‘van’ en maakt je over diverse zaken (kindtechnisch) daar terecht druk om. Zo ook met dus met ons en specifiek Maud. Terwijl we dus ons druk maakte over het communiceren werd er verteld dat het logeergezin Maud maar wat goed begreep. En het slapen gaat goed. Het eten gaat goed. Het luisteren gaat goed. En zelf het zindelijk worden gaat goed. Kortom: gaat goed hahaha

Het lijkt een schot in de roos met het logeergezin en we hopen dat dit nog lang zo door blijft gaan. Ze wordt betrokken bij de dagelijkse gang van zaken en als we haar wegbrengen krijgen we met moeite een zoen of knuffel. De zonen des huizes zijn helemaal into the voetbal en dat werkt bij Maud dus als een magneet. Geef haar een bal en we kunnen wel naar huis toe gaan.....wat we dan ook doen!

Zoals ik al zei het bevalt van beide kampen. Misschien gaat ze binnenkort wel 2 nachtjes logeren.....😎😉
Tot zover, tot morgen