Want bijzondere gebeurtenissen, zoals een vakantie, kondigen we ruim van te voren aan. Nog 4 nachtjes slapen, nog 3 nachtjes slapen enz enz. En ja dat is voor veel jonge kinderen een ‘dingetje’ maar voor een Maud is dat, op zijn zachts gezegd, even schakelen.
En eigenlijk snapt ze er nog helemaal niks van dat ze thuis moet blijven. Ze wil zo graag naar school en elke avond maakt ze het gebaar van ‘school’ net voor het slapen gaan: “ nog één keer slapen en dan naar school???!!!” Maar helaas. We moeten nog een paar weken😯 thuis blijven en gelukkig heeft zelfs Maud huiswerk gekregen.. 😊.. Net als Twan overigens. 2 toppers die geen vakantie hebben maar 'gewoon' aan de studie zijn!
En terwijl we allemaal het nieuws volgen, maken veel mensen zich druk over een rol schijtpapier of een pak spaghetti/pannenkoek mix. Iets wat Maud overigens niet mag vanwege de stortvloed aan eiwitten. Hamsteren krijgt een nieuwe betekenis en het enige wat in mij opkomt bij het zien van het 8 uur journaal......HOU.OP.DAARMEE. oftewel: doe normaal.✌
Kinderen met een metabole ziekte hebben een andere/lagere weerstand. Die conclusie komt pas echt binnen als een collega van mij dit vraagt op de Whatsapp. Of het wel verstandig is om naar mijn werk te gaan (lees: bron van besmetting). Want voor de meeste mensen die mij kennen heb ik een baan in de kritieke sector. Mijn vrouw werkt in de horeca en dan wordt het thuis wel even spannend. Als een van ons namelijk ziek raakt heeft Maud de grootste risico om iets op te lopen. Voornamelijk omdat ze dingen niet aan kan geven. Als voorbeeld heeft Maud een aantal weken geleden alles onder gekotst in haar slaapkamer. Niks van gemerkt omdat ze domweg het besef niet heeft. Geen koorts oid maar ze kan niet aangeven als ze er iets is...
Zie hoe mooi het leven is
De liefde een gegeven is
Als niets vanzelf sprekend is
Geniet maar van vandaag
Morgen is niet zeker
Als liefde je genezen kon
Was je morgen beter
Tot zover, tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten