Soms loopt het anders

Een simpele uitdrukking die, als je hem nog een keer leest, op heel veel situaties toe te passen is. Zo ook bij zwemmen. Ik heb er al eens eerder over verteld (https://nkhdebaas.blogspot.com/2018/06/zwemles.html) en Maud mag het maar wat graag doen. Toen we de diagnose NKH kregen hadden we veel vragen. Vragen als: gaat ze lopen, praten of fietsen. De ziekte is zo zeldzaam dat het antwoord achter wegen bleef. Ze weten het niet. Volgende week gaat Maud afzwemmen. Sorry? Ja zwemmen stond ook niet in de lijst van mogelijkheden. Maar onze bikkel Maud gaat ‘gewoon’ afzwemmen. En deze week mocht ze zelfs met flippers aan. Van die dingen waarbij je voeten allebei aan elkaar vastzitten. Een soort zeemeermin. Het was een hoogtepunt van week in week uit naar het zwembad rijden. Met dank aan oma Baas natuurlijk die, zoals ze zelf zegt, het heerlijk vindt om haar daarin te begeleidden. Iedere donderdag is het feest en komt Maud later thuis. Vindt Twan ook ideaal…😉

Maar het eerste wat ze brulde was toen ze de flippers aan kreeg: UTETALINA. En UTETALINA slaat op Ute en Talina van het CDTCC, waar we vorig jaar herfst 2 wekenlang dolfijnen therapie hebben gevolgd. De vaste volger onder ons weet dit allang want de verhalen zijn eerder al langsgekomen. Ute en Talina waren de vaste therapeuten van Maud. Maud voelt zich dus eventjes Kanoa, de dolfijn die Maud had. En soms hebben we het thuis over dolfijnen of Curaçao en dan zegt Maud; UTETALINA. En ook al is er geen aanleiding toe; die naam komt vaker voor dan jullie denken!

Laatst vroeg er nog iemand op mijn werk: ”Zou je nog een keer heen willen?” Ehhh is de paus katholiek? Schijt een beer in het bos? Ja natuurlijk zouden we dat willen maar het is en blijft een hele onderneming!

En hoe Maud het nu doet? Ze fietst, loopt, rent, praat (een beetje) en ze gaat afzwemmen. Idd. Soms loopt het anders....

En hoe nu verder?

De afgelopen periode is er veel gebeurd. Die vervelende corona natuurlijk met bijbehorende Lock down, maar niet in de laatste plaats de dolfijnentherapie.
Een avontuur van heb ik jou daar wat tot op de dag van vandaag nog impact heeft op ons gezin.

Na de dolfijnen therapie landen we letterlijk en figuurlijk want Maud had een ongelukje in de klas. Ze verstapte zich, raakte haar evenwicht kwijt en viel voorover met haar gezicht op tafel. Dat was een voortand. Drama natuurlijk van de bovenste plank en dat had weer indruk op haar klasgenootjes. De juf belde en uit voorzorg toch maar even opgehaald en door naar de tandarts. Die conclusie, die ik ook waarschijnlijk wel kon verzinnen, was vrij duidelijk. Onder narcose en laten lijmen. Lang verhaal maar de tand zit er weer aan. Nou ja. Een nieuw stukje dan want het afgebroken deel kon niet meer gelijmd worden.

We hebben, na dit akkefietje, veel reacties gekregen van mensen die vroegen hoe het was gegaan en of we al wat konden merken. Zoals al eerder verteld: dat kunnen we niet tot nauwelijks. Het is een traag proces en de wetten van Maud laten zich niet leiden tot een bezoekje aan een dolfijn. Helaas. Ook dit was wel in lijn der verwachtingen maar je wil toch dat er snel resultaat is.

Waar we vooral mee bezig zijn is het negatieve gedrag negeren. Dat gaat niet altijd goed maar we proberen vol te houden. Het geduld wordt meer dan eens op de proef gesteld. Het verslag vanuit het dolfijnen centrum biedt enige houvast. We laten, voor Maud, ander gedrag zien. Maud is dat niet van mij (of ons) gewend en gaat daar vol gas tegenin middels schreeuwen en met dingen gooien. Het inslijten van de processen die in haar ogen altijd zo liepen worden nu verstoord. En nu ze dit merkt gaat ze deze weg uittesten en het randje proberen op te zoeken. En wij proberen ook het nodige te bereiken. Een strijd die soms verre van leuk is...

Een van de andere aanbevelingen uit het verslag was om speltherapie te gaan volgen. En logopedie. Logopedie staat sinds kort weer op de agenda via Maud haar school maar we overwegen om dit eventueel op maat te laten doen. Via vrienden hebben we (succes) verhalen aangehoord over de speltherapie. Vervolgens hebben we eind vorig jaar een aanvraag gedaan via het wijkteam van de gemeente Hollands Kroon, voor speltherapie. En aangezien het ambtenaren zijn, met alle respect, gaan dit soort processen traag. Moet niet mogen maar het gebeurt keer op keer. Ook daar kan ik inmiddels wel een heel boek over schrijven. Misschien moet ik dat maar eens doen ook. Maar goed, aanvraag loopt. Nu maar 'weer' afwachten...

Nog een hoop te bereiken en te doen. Wordt, ongetwijfeld, vervolgd.

Tot zover tot morgen


Ps. mocht je geïnteresseerd zijn in het dol fijne avontuur: een dagelijks dagboek tijdens de therapie staat geschreven op www.torideadolphin.nl 

Bon Dia en therapie dag 6(05-10)

In de start blokken want het is maandag, een nieuwe week en een ‘drukke’ dag voor de familie Baas. Ik hoop dat ik het kort kan houden.... 🎼Here we go again -(Whitesnake)🎶

Twan gaat de deur uit om 08:10 en Maud is ook al wakker. Die is Ute aan het vragen of ze mee wil helpen opruimen. Lang verhaal maar dat doen ze altijd na de therapie als wij met Talina de therapie bespreken. Ook komt de hele familie weer langs en iedereen is een topper. Erg lachwekkend😂 Tijd om er uit te gaan Maud! ⏰


Ontbijt 🍳weer met z’n 3-en (we nemen voor Twan croissantjes 🥐 mee) en na het eten doen de zandschepjes keurig hun werk. Maud is er maar wat zoet mee. Moeten we niet de zandbak thuis herintroduceren? We denken allebei van niet…. Ondertussen komt Twan als een professioneel snorkelaar toevallig het strandje op gelopen en is zit zijn BRUS programma er bijna op voor die dag. Maud te brullen maar het water in lopen ho maar.😂


Nog even in het zwembad gezwommen en na het broodje eten ga ook ik weer mee naar de therapie. Van 13:00 tot 13:30 hebben we half uur lang met een pot Nivea gespeeld. Mijn moeder zal wel zeggen. Nivea = Niet Invullen Voor Een Ander. Een uitspraak die we vaak gebruiken…. Goed. Maud haar vingertjes en teentjes worden 1 voor 1 aangetikt/ingesmeerd en zo tellen we heel wat af. Na het tellen smeren we de armen/benen in zo dat er diepe druk uitgeoefend kan worden. Ook hier moet je bij geweest zijn. Al met al duurt dit hele ritueel een half uur; een nieuw record is gevestigd.

Om 13:30 is het ook de beurt aan Twan. Die mag voor de 2e keer mee het Dock op omdat meneer Kanoa 🐬vorige keer weinig ‘zin’ had. Dit pakt deze keer goed uit en de dolfijn trainster kan veel uitleggen aan Twan en laatstgenoemde mag veel dingen mee bepalen. Eén van de uitdagingen is om Kanoa Maud een kusje te laten geven. Vorige keer was dit op de voet en het bleek een goed opmaat te zijn voor deze poging. U raadt al, het Wonder van Willemstad is voltrokken. 🥁…..Kanoa heeft Maud een kusje gegeven. En uiteraard is daar beeld materiaal van! Super trots en Maud is zichtbaar al relaxter met Kanoa en al meer gewend aan het zoute water! WAY THE GO GIRL!🐬



Na de therapie hadden Twan en ik een workshop. Ester gaat een ijsje scoren want dat was, wederom, de deal die we met Maud hadden. In deze privé workshop (we waren de enige) gaat Talina in op het menselijk brein en hoe dat in elkaar zit. We kunnen verder op Maud doorgaan, wat we ook doen, en kunnen praktijk voorbeelden bespreken. Hoe kunnen we het beste reageren op bepaalde situatie? En hoe krijgen we Maud weer uit een bepaalde bui? Een leerzame uurtje die we ook digitaal mee naar huis kunnen nemen.


Het is inmiddels 16:30 en over een uur vertrekt de boot. De boot? Ja we hebben met bijna alle gezinnen van het CDTC een Sunset boottrip met een hapje en een drankje. Maar voordat het zover was moesten er eerst nog 2 dames uit het zwembad geplukt wordt. Kom meiden. Hup omkleden en dan gaan we. En zo geschiedde want Maud vindt bootje varen erg leuk. We stappen aan boord van de Pelican Express en we raken aan de praat met de ouders van Elize. Een meisje van 11 die tegelijk met Maud, 1 Dock ernaast, therapie heeft. Het is een gezellig tripje en we hebben erg leuke gesprekken. Er wordt in een ruig zeetje (Elize en Maud vinden het in een woord GE-WEL-DIG) koers gezet naar Zwanenwater en er valt daar genoeg te zien. Een privé eilandje bijvoorbeeld met een prachtig huis erop. Staat te koop dus liefhebbers kunnen zich bui melden! 🤟🏻 Net als die zwarte jacht (foto) die er al jaren schijnt te liggen.

Even na 19:00 voeren we weer door de havenhoofden en kon er meerrol op post gepraaid wordt. Toch nog een beetje met marine termen gesmeten! ✌🏻En omdat we nog niet uitgekletst waren hebben we morgen weer met ze afgesproken.


En toen we weer ‘thuis’ kwamen wou die directrice natuurlijk weer niet naar bed. En of het nu door de workshop komt of niet, Maud wilde graag dat Twan haar naar bed moest brengen…..✅ #watishettochookeenkanjer


Tot zover, tot morgen!

Bon Weekend...(zon)dag 7 (04-10)

Kan het toch niet helemaal laten dus hier komt de zondag. Zondag is standaard, als het seizoen daar is, een dag van de voetbal ⚽️ (kijken). Met een tijdsvertraging van 6 uur heb je niet het besef dat als er een paar mannen om 09:30 Willem II - Feyenoord zitten te kijken, dat dit voor de competitie is. Het staat dan al 1-1 en ik maak me druk om mijn croissantjes en mijn uitsmijter. Another day @ the office.

We besluiten na het ontbijt nog even te plonzen in het zwembad alvorens onze kamer wordt schoongemaakt. Om de 4 dagen; ik zeg goed geregeld. Tijdens die schoonmaak zijn wij te vinden On The Beach (Chris Rea, red.) 

Het thuisfront zal het iets minder leuk vinden maar we gaan de nodige foto’s maken voor in het plakboek. In het zand. Op het zand. In de zee. Met bal. Zonder bal. Iets verder in de zee en zelfs een selfie met z’n vieren. Het kan allemaal en het weer is goed. Maud vindt het ook prima en vermaakt zich prima in de zee en in het zand. Twan vermaakt zich ook prima en met een zwembril is het druk vissen 🐟 🐠 spotten 🎼Take me Back were i belang. On the beach. 🎶🥰

Terug bij het appartement, na de chipjes, nog even plonzen en dan opmaken om deze dag af te sluiten bij Hemingway. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.  

Het is ook hier in Curaçao dieren dag maar ik besluit toch om aan de spareribs te gaan! 🐷Maud krijgt bij binnenkomst al een glas appelsap (yes zonder ijs) en wij krijgen een tafel aan het water.


En net terwijl je denkt dat je alles gezien hebt, komt daar de plaatselijke hang jeugd op een waterscooter (Toet Toet toeter) het strand op gesjeesd. Mogguh mannen. Het bezoek is echter van korte duur. Volgens mij zijn ze van dergelijk gedrag niet gediend hier. Fijne avond Dushi’s


Tot zover, tot morgen.

 

Bon Weekend....dag 6 (03-10)

Had me voor genomen om niet te schrijven. Tis weekend in therapie land en wij zijn ook aan het ‘bijkomen’ van de afgelopen week. Volgende week hebben we pas een auto dus er op uit zit er (nog) even niet in. Toch maar even een stukje…..


Vanochtend, u raadt het al, ontbijt op het strand. Ook zit Maud haar ‘vriend’ er weer. Dat is Joost en Joost kennen we van het ontbijt. Ook daar stelt ze zich 33 keer per dag voor aan iedereen die het maar wil horen. Joost is met zijn vrouw en nog een stel op vakantie. En Joost wil wel met Maud zwemmen. In de zee. Nu is dat niet haar favo water maar ja als Joost het vraagt…😍

Een tijd wordt er niet afgesproken; we zien wel.


We zijn afgelopen week een weg in geslagen dat ze meer met mij gaat doen. Dat wil ik graag en hopelijk Maud ook. Ik stel dan ook voor om met z’n tweeën naar het strand te gaan om te zwemmen. Na veel strijd en overredingskracht/geduld is mij dit gelukt. Wij gaan op pad in de wagen (dat dan weer wel) want daar zit ze toch heel graag in en het geeft haar rust. Aangekomen op het strand gaat alles volgens plan totdat ze na 20 minuten naar mama wil en in het andere zwembad wil zwemmen. Ze gaat demonstratief in haar wagen zitten en ik raak aan de praat met een vrouw die ook al eerder therapie heeft gevolgd voor hun dochter. Af en toe kijk ik om en ze geeft geen krimp en roept af en toe heel hard PAPA!!
Maar als dan Joost komt aangelopen verdwijnen de wolken voor Maud haar buienradar. De ‘zon’ komt tevoorschijn en daar komt Joost aangelopen met een bal, wat de juiste combi voor Maud is. Ze stapt uit de wagen 🤷🏼‍♂️ en loopt zo met hem het water in. Had ik al verteld dat ze geweldig kan acteren? ✌🏻 Ongelofelijk maar het is een feit dat, wederom, vreemde ogen dwingen. Misschien is ze wel een beetje verliefd op hem maar dat kunnen we beter maar niet tegen zijn vrouw zeggen……😉

We gingen rond 10:30 weg uit het appartement en we kwamen pas om 13:00 terug. Ik moet er dan wel bij zeggen dat Ester en Twan ook nog een tijdje bij ons zijn geweest. Het werd dus helemaal gezellig maar tegen 13:00 werd Maud het toch wel een beetje zat.



In de middag doen we nog een biertje bij de Chill bar en Maud is heel zoet met een schepje. We lopen terug en besluiten nog om even te gaan zwemmen in het zwembad. En als ik haar zwembroek aan trek zie ik dat ze rond haar heup een beetje verbrand is. Ik heb haar vannochtend toch helemaal ingesmeerd, toch? Maar wat blijkt. Vanochtend had ze een korte broek aan en nu een kleine bikini waar ik dus niet had gesmeerd. Foutje, bedankt! We doen nog wat herhalingsoefeningen (filmpje) en dan ben ik de dolfijn en Maud de trainer. Echt heel grappig en wel degelijk dat het blijft hangen bij haar!🐬


We eten in het appartement wat de pot schaft en voor Maud is dat spinazie en voor ons rijst met kip. Ze hebben hier gewoon een AH....✌🏻

Maud had een van haar betere dagen en dan gaat het met ons ook een stukje lekkerder. En om dat goed af te sluiten gaan we met z’n 4-tjes nog een klein rondje lopen (lees: opblijven #tistochzaterdag) Ik heb al sinds aankomst in Curaçao trek in een Pina Colada 🍹 en Ester wilde graag een Mojito. Twan een 7-up en Maud besteld een appelsap. Ober Rob: “Zonder ijsklontjes zeker, Maud?” Jep. Zonder ijsklontjes.....🤟🏻 #hoezoikweetwiejebent



Tot zover, tot morgen!

Bon dia en therapie dag 5!

De laatste dag van de eerste week. En wat voor een week. Sommige dingen moeten nog een beetje indalen of zijn nog niet helemaal ingedaald. Maar dat deze week indrukwekkend is geweest behoeft geen verdere uitleg....naar wij dachten! 

Het regent harder dan (ik hebben kan🎶🎼 - Bløf red.) eergisteren en dat duurt tot ver in de middag. Wat een water zeg. Straten zijn soms kleine beekjes geworden. Maar niet vervelend want het lijkt net een warme douche..... Parpalu niet mee verzelf maar de boel droogt snel! 

Sinds vandaag ben ik ook betrokken bij de sessie op het droge. Deze sessie(1/2 uur) voor het zwemmen met, is om meer contact met Maud en mij te maken en om te ontdekken waarom ze af en toe zo boos (op mij) wordt. En we gaan proberen dat ze op sommige momenten meer naar mij toe neigt dan naar Ester. Of Twan..

Na de sessie ging Maud naar het Dock en bijna zonder een 💋 zei ik: tot straks! Veel plezier. Hand in hand met Talina, zoals voorspeld...🥰 

We pikken haar weer op en na nog wat tips hoe om te gaan met haar gedrag, zeggen we: prettig weekend. Tis tenslotte vrijdag!
Na de therapie weer plonzen in het zwembad en Maud verteld in geuren en kleuren dat Kanoa Maud heeft gekust. De bedoeling was op haar wang maar dat vindt ze toch nog een beetje te eng. Een 💋 op Maud haar voet was voor nu het hoogst haalbare.


En terwijl ik dit zit te schrijven is het nog maar 19:30. Ik weet begod niet waar de tijd blijft maar hier gaan de wijzers met een extra gewicht de rondte in. Resultaat: gegeten, rondje gelopen, vrijmibo op het stand, ijsje gescoord (part of the 💋 deal met Maud 😉), pyjama aan en medicijnen al op.


Zo direct nadat Maud in bed ligt nog even een samenvattend filmpje in elkaar flansen and then we’ll call in the day. 2 bier op en om 21:00 beginnen de luiken al dicht te vallen.... #wegevendejetlagnogevendeschuld


En als ik nog even om 20:50 door diverse FB posts heen scroll, kom ik langs het stukje van Jochem Meijer over: ‘normaal’. Dan moet ik direct aan een liedje denken nl.: ‘Vandaag’ van Baas B en Dennis Kroon.

🎼Zie hoe mooi het leven is
De liefde een gegeven is
Als niets vanzelf sprekend is
Krijgt alles meer betekenis.
Geniet maar van vandaag
Morgen is niet zeker
Als liefde je genezen kon
Was je morgen beter....🎶


Tot zover, tot morgen.

 

Bon Dia.....en alweer therapie dag 4(01-10)

Vanochtend keek ik naar buiten en wat blijkt? Plassen op de straten? Er liggen aardig wat plassen en het heeft zelfs vannacht geonweerd🤷🏼‍♂️ en dus veel geregend (lees:handdoeken nat). En als het hier regent, dan regent het goed!

Voor Twan ging ook het wekkertje weer want hij deed weer mee aan het Siblings programma. Voor de zekerheid maar even zijn snorkel mee, je weet maar nooit. Wij door de regen naar het ontbijt buffet, zegt een serveerster opeens: ‘Volgens mij wordt u geroepen mevrouw’. En jou hoor. Daar gaat onze duikkampioen. Samen met Mark (een Duitse jongen van 13) en Floor de begeleider. Veel vissen gespot maar ook nog even een gesprekje hoe het met Maud gaat. Enzo. Puber he. Die praat niet zoveel.😂😂

Tijdens het ontbijt heeft Maud weer contact voor 10 en iedereen wil ze ELPHEN wat zo goed als ‘helpen’ betekent. En terwijl we terug lopen vanaf het ontbijt hebben Ester en ik het over dat de tijd zo.....langzaam gaat. De dag lijkt wel 30 uur te hebben want het is nog vroeg in ochtend en het lijkt wel middag.

Zwemmen staat ook deze ochtend op het menu al moeten we nog wel even wachten tot de bedjes zijn opgedroogd. Twan komt ook rond 10:00 terug en die kan ook wel wat zoet water gebruiken. Niet helemaal waar. Er zit een beetje zout in het zwembad. Kun je daar ook wel een eitje in gooien, Twan! 😂😇 Chloor kennen ze hier wel maar dat gebruiken ze niet in een zwembad. 🤷🏼‍♂️

Na de therapie van Maud staat er iets unieks op het programma. We mogen ook zwemmen met dolfijnen 🐬 🐬. Een mini hoogtepunt wat al een tijdje op mijn Bucket list staat. We (Twan, Ester en ondergetekende) mochten ons meldden in zwem kledij en zonder sieraden bij de ingang van het CDTC. Een uitleg volgt van Talina en ze verteld ons dat wij met Kanoa mogen zwemmen. Komt dat even mooi uit. Dat is dezelfde 🐬 als die Maud heeft en dus een beetje ‘onze’ dolfijn is....😁

Na nog meer instructies vervoegen we ons naar het Dock waar Maud al dagen bezig is. Eerst mogen we Kanoa aanraken alvorens we in het water gaan. In een flits bedenk ik me dat we geen fototoestel meehebben. Er worden wel foto’s gemaakt maar die ontvangen we pas later. Talina is zo lief om de honneurs waar te nemen en wat foto’s te maken met mijn telefoon. Een paar zei ik nog....maar dat werden er iets meer. Kortom. Een leuke tijd gehad met Kanoa en nog bijzonderder om te ervaren wat Maud ervaart. Klinkt raar maar op het moment dat je met hem zwemt dan is het enige waar je mee bezig bent: zwemmen met Kanoa. Voor de rest denk je nergens aan. En hoe glad en toch weer ruw hij is van de buiten kant. Het voelt heel relaxed en in een hele korte tijd, heel vertrouwd. Zoals ik al eerder zei: je moet er bij geweest zijn...😉🐬

We sluiten de dag af met een klein dineetje op het strand 🏖 @hemmingway

Tot zover, tot morgen!

Bon Dia....therapie dag 3 (30-09)

Zoals eerder al vermeld lopen de verslagen een dag achter met Curaçao. Dat komt mede door het tijdsverschil. Het tijdsverschil waar we met z’n allen toch nog steeds een beetje last hebben....
Voor wie de film 🎥 Groundhog Day heeft gezien weet wat ik bedoel. Wekkertje om 08:00 en ontbijten op het strand. Het ritueel begint wellicht standaard te worden maar elke dag is het + 30 graden en we gaan minimaal 4 keer per dag zwemmen. Klagen hoor je ons niet hoor, begrijp me goed! 🏝✌🏻🏊🏻‍♂️
Oh ja. Gehoord tijdens het ontbijt: Nee Twan zeezout krijg je niet als je ei door de zee heen haalt!😂 We liggen in een deuk en Maud gooit maar weer eens mijn mes op de grond. In het zand ja.....😠

In de middag (lees: 13:30) mag Twan mag mee het dock op. Het dock is een plateau waar de dolfijnen commando’s/opdrachten krijgen en waar Maud, Jennifer (dolfijnen trainer), Talina en Ute zitten te wachten op wat komen gaat. Zie het als een groot drijvend (fysio)therapie vlot met een zonnendak. Er zijn er een stuk of 7 en 2 dolfijnen verblijven. Een mannetje en 1 vrouwtjes verblijf. Dat wist ik niet zeker maar daar kwamen we later wel achter....👇🏻 We kijken stiekem om een hoekje maar we merken toch dat Maud Ester in de gaten houdt en veel ‘mama’ roept. Tijd om even een blokje om te gaan.

Na onze sessie is er niet nog 1 sessie wat maakt dat het lekker is dat we de tijd hebben na de therapie om goed te bespreken wat en hoe Maud het doet. Als eerst kwam Kanoa aan bod. Die had ergens last van al wisten we niet wat. Ongesteld kon het niet zijn want het is een mannetje. Het blijkt iets met hormonen te maken en omdat hij de oudste is had hij ‘last’ van 1 van de vrouwtjes dolfijnen in het andere bassin, en dus weinig zin in de oefeningen. Ze had wel zin maar dan heel ergens anders in....#ifyouknowwhatimean

Talina verteld ons verder dat ze denkt dat Maud niet de leeftijd heeft die ze is. Dat klopt en dat houdt ook in dat Maud soms nog een klein kind/baby is. Ze wil graag veel aandacht en vindt persoonlijk contact erg fijn. Wil graag nog vastgehouden worden en heeft baadt bij heel direct contact. De oefening ‘ Auto wassen’ wordt geïntroduceerd en dat houdt in dat alle delen van het lichaam gewassen/aangeraakt worden. Talina mag zelfs al met haar vinger toppen over haar gezicht als zijnde afspoelend water. Idd. Je moet er bij geweest zijn! 👊🏻
De verwachting is ook dat des te meer aandacht ze krijgt op een dag des te eerder ze dit zat begint te worden. Noem het omdenken. 10 minuten per dag volle bak aandacht en dat zou haar al kunnen helpen met het verzadigen van de ‘dagaandacht’. We gaan het meemaken en kijken of dit werkt.

Daarna nog even naar het strand waar ze aardig zen aan het graven slaat langs de waterkant. Ik zit naast haar en bezig houden hoef ik haar niet. We zitten te graven om niks maar dat doet er ook niet toe. Na 20 minuten is ze het zat en wil ze haar huis. Appartement dus...en zo geschiedde.

En na het eten net voor dat ze naar bed gaat hoort ze wat geroezemoes en loopt naar het balkon. ‘He Maud’ wordt er geroepen. Had ik al gezegd dat het halve hotel weet hoe ze heet?

Tot zover, tot morgen.

 

  

  

 

Bon Dia en welkom op therapie dag 2

De wekker ging vanochtend vroeg want voor Twan was het een bijeenkomst voor het Sibling programma. Ook wel het BRUS (BRoerzUS) programma waarin broertjes en zusjes van een ziek familielid worden begeleid. Hoe is het om een ziek familielid te hebben? Tijdens het samen zijn wordt er gesproken of je ergens tegen aanloopt. Vandaag was de kick off en het was een kwestie van aftasten en voorstellen. Een klein min puntje is wel dat Twan het enige Nederlandse kind is.

Wij gingen voor de verandering maar weer eens ontbijten op het strand (#vervelend) en namen voor Twan wat croissantjes mee.
Ze (BRUS) hadden een wandeling gemaakt en zo konden ze elkaar een beetje voorstellen. Daarna nog wat gedronken toen was het al weer tijd. Een leuke ervaring en Twan mocht aangeven wat hij deze vakantie nog een keertje wilde doen. Waterskiën bijvoorbeeld maar dat deed ie liever bij -10! 😉⛷ Nou daar zag de begeleider wel een uitdaging in dus wie weet....🚤

Nadat Twan terug kwam werd ie door Maud luidkeels, vanuit het zwembad, geroepen. JAHA.....🥰....we komen er aan! Ondertussen weet ook het hele appartementencomplex wie Maud is. Ze stelt zicht namelijk 33 keer per dag aan iedereen voor. Iedere dag he...😅✌🏻

Nou en dan de 2e therapie dag voor Maud. We hebben besloten om niet meer te blijven kijken. Het leidt te veel af en we kunnen zo ook wat aandacht aan Twan schenken. Twan en ik besluiten dan ook om te gaan snorkelen in een baai vlakbij ons appartement. Op zoek naar Finding Nemo en zijn vriendjes. Er waren er niet veel, zal wel door het zoute water komen, (?) maar we hebben een paar mooie gespot.

Maud heeft een top middag hij Talina, Ute en natuurlijk Kanoa. We komen tegen het einde kijken en wat is dit? In het water en druk bezig aan het aaien!!!! Vooruitgang boeken 2.0. Super goed om te zien want daar is het mede ook om te doen. Contact

maken met Kanoa. En als Kanoa nog eens flink gesprongen heeft, is het alweer tijd. Maud gaat na het douchen opruimen met Ute en wij praten wij even bij met Talina. We hebben het over Window of Tollarance en krijgen daar een beetje uitleg over. Zie het als een ruit waar je in beweegt wat de impact van stress op het (Kinder)brein moet voorstellen. Zolang de stress binnen dit raam blijft, is er niets aan de hand en functioneert iemand goed. Bij Maud lijkt dit ook aan de hand en er vallen kwartjes op zijn plaats. Hier gaan we zeker wat mee doen. We doen wederom een 🖐🏻 en Talina zegt nog dat Twan morgen mee het dok op mag! Niet mee het water in maar kijken hoe het gaat op het dok en wat voor oefeningen Maud gaat doen. Spannend!

Na de dolfijnen therapie gaat Ester nog even voor juf spelen. Nou wil het toeval dat Maud een juf Esther heeft en Maud die “andere mama” noemt! Ja echt. Met een bakje chips aan je huiswerk. Dat doen ze op school niet, laat staan thuis! En terwijl het huiswerk tijd is in appartement Baas, rij ik even met de buurman mee om wat boodschappen te halen. Het bier is ook bij hunnie op en dan kan je maar beter een goed buur hebben, dan een verre vriend. De Amstel is niet in de reclame want een doosje bier kost maar fl 61,49 ANG (Antilliaanse Gulden) Das €30. Zonder statie geld, idd. Oh ja en 25cc.

We sluiten de dag af met een vette hap. Want een frikandelletje gaat er natuurlijk altijd wel in...

Tot zover, tot morgen!

 

 

Bon Dia….therapie dag 1

En dan is eindelijk de dag daar. Meer dan een jaar geleden is het idee ontstaan en vandaag is eindelijk de dag daar. Dolfijn therapie. Op Curaçao waar het altijd waait maar de afgelopen dagen windstil is. In Curaçaose begrippen welteverstaan want het waait wel maar niet hard; aldus de plaatselijke Piet Paulusma. 

Goed. We mochten ons om 12:30 melden bij het CDTC, Curaçao Dolphin Therapy Center, en we ontmoeten Talina en Ute. Talina was vanuit Nederland op zoek naar een nieuwe uitdaging en is hier al een tijdje werkzaam als psychomotorisch therapeut. Ute is afkomstig uit Oostenrijk en loopt stage als fysiotherapeut. 

Terwijl Maud en Twan worden rondgeleid, hebben wij een anamnese gesprek met Talina. We bespreken wat de doelen zijn en wat we van de therapie verwachten. Daarna nemen we afscheid (een zoen kan er nog net van af) en Maud gaat, onder de indruk, mee met Talina en Oute. Na een kleine 10 minuten komt ze tevoorschijn in een mega stoer wetsuit met een beetje roze, wit en blauw. Een gele wetsuit hadden ze waarschijnlijk niet anders had die haar voorkeur…..#lievelingskleur

We zien een glimp van Maud en ze loopt totaal verbouwereerd mee met Talina. Nog net niet hand in hand….maar dat zal wel niet lang meer duren! Ook wij mogen mee en kunnen van een afstandje zien hoe het gaat. De oefeningetjes gaan goed maar de dolfijn, genaamd Kanoa (spreek uit als KA NO A) durft ze nog niet echt aan te raken. Maud zal wel denken: Wat is dit voor rare zemen leren lap? En wie zijn jullie allemaal die vertellen wat ik moet doen?? Al met al gaat het voor de 1e keer niet slecht en met al die eerste indrukken heeft ze toch nog even gezwommen met Kanoa. Ook Jennifer (dolfijn trainster) zegt dat veel kinderen het ‘eng’ vinden en erg moeten wennen aan de dolfijn. Iets met vertrouwen tanken. Met honden had ze dat ook en dat gaat ook nu stukken beter.

De therapie dag wordt afgesloten en als Maud aan het douchen is hebben we met Talina nog een kort gesprekje hoe het ging. En met een afsluitende high five 🖐🏻gaan met een goed gevoel naar het appartement.

Aldaar aangekomen ontvouwt zicht een leuk ritueel in het zwembad. Daar hebben we nog meerdere malen het dolfijnen spelletje met de bal nagebootst. Maud zit op de kant en Twan was de dolfijn. Maud moest een tik op zijn neus doen zodat dolfijn Twan de bal ging halen. Net zoals dat met Kanoa ging. Echt heel grappig om te zien! Veel indrukken dus vandaag…..voor alle partijen!

Tot zover, tot mogen!

 

 

Op naar wat komen gaat.....

Het is zondag ochtend en na een ietsiepietsie jetlag nacht, gaan we ontbijten. Op het strand....wat je ook niet elke dag doet. Wat relaxed is dit zeg. Een heerlijk ontbijt buffet en het zand tussen je tenen. Maar dat was niet het enige waar we last van hadden. De familie Duif had het voorzien op onze tafel. Dus nadat we dat zooitje tuig hadden weg geslagen, kon ik aan mijn eitje beginnen. Breek de dag, tik een.....juist Eitje.

Na/tijdens het eten gaat Maud op avontuur. Wel wat gegeten, maar niet veel. Het water lokt en een (Duits) gezin neemt foto’s in het water. En net nadat een groep duikers, met uitrusting, het water in gaan, wagen ook Twan en Maud zich in het kraak heldere water.

Daarna lekker zwemmen 🏊🏻‍♂️ in ons inmiddels privé zwembad. De toko zit redelijk vol maar daar merk je bar weinig van. De airco in de kamer heeft ook een bepaalde aantrekkingskracht op de een of andere manier.  Na het zwemmen lopen we een rondje over Mambo beach. Gisteren was het A) donker en B) je zag geen moer en ik denk dat e.e.a. met elkaar te maken heeft....🤔

We lopen langs de mooie boulevard en wat opvalt is dat het er rustig is. Genoeg eettentjes dus we besluiten om de plaatselijke Mario (de pizza bakker red.) wat van klandizie te voorzien. Doe maar 18:00. Tot straks!

In de middag gaan we onze snorkel uitrusting testen. Eerst heel even in ‘ons’ zwembad en daarna in de zee om visjes te spotten. Dat is deels gelukt want het was er redelijk druk en dus een beetje troebel in onderwaterland. Twan was druk met zijn onderwater camera en de beelden gaan we vanavond even terug kijken. Maud vindt mijn 🤿 ook erg interessant. En dat houdt dus in dat Maud haar duim en wijsvinger over elkaar heen wrijft wat zo goed als: geld of kopen betekent. 1 ding is zeker. Die duikbril zit wel heel erg goed bij haar!

En voordat we de dag afsluiten en we ons opmaken voor morgen, sluiten we af met een (mini) hoogtepunt bij Mario. Die van die pizza’s ja. Tijdens het bestellen van de drankjes zegt ze opeens ‘appelsap’. Weer een nieuw woord en de afgelopen dagen brengen veel nieuwe positieve dingen en dan moet de therapie nog beginnen. Kijken of ze hier ook een reactor ☢️ hebben staan....

Tot zover, tot morgen!