maandag 25 juni 2018

Zwemles

Sinds mei 2013 weten we dat onze dochter Maud een metabole (stofwisseling) ziekte heeft. In een eerdere blog heb ik uit naam van Maud geschreven. Om een inzicht te krijgen wat het is om te leven met een kind met een zeldzame metabole ziekte, heb ik het bloggen weer opgepakt. Kijken hoe lang het duurt…..

Hoe het precies geregeld is in Nederland weet ik niet maar het is (bijna) standaard dat ieder kind, vroeg of laat, op zwemles gaat. Uitzondering daar gelaten. Oma’s kunnen net zo goed nog hun A diploma halen natuurlijk! Ooit hebben we een Engels stel leren kennen in Zuid Frankrijk die hun eigen kinderen les gaf in zwemmen. Zoals ik heb begrepen wordt in Engeland geen zwemles niet of bijna niet gegeven.

Vaders, moeders, opa’s en/of oma’s weten dagen, weken, maanden, ja zelfs jaren de weg naar het zwembad te vinden. Ook ik heb daar heel wat uurtjes voor Twan gezeten. De ene ouder zit er wat langer dan de ander maar wat opviel was dat daar verhalen loskomen waar je denk ik een heel boek over kan schrijven. 2 good 2 be thru zeg maar. Ongelofelijk om (gewenst of ongewenst) te horen wat men allemaal meemaakt of denk dat een ander mee maakt of mee moet maken. Ze zouden zich zelf eens moeten horen praten.....maar zoals mijn lieve moeder zal zeggen. NIVEA Sven. NIVEA....Oftewel: Niet Invullen Voor Een Ander. En zo is het. 

Maar zonder zwemles geen onbezorgde (zomer)vakantie op camping of vakantiepark. En dus gaat Maud er aan geloven en gaat dan ook elke woensdag met mijn moeder (>40 jaar zwemjuf geweest) naar het zwembad. Mijn moeder kan niet altijd en dan ga ik met haar zwemmen. Ester daarentegen zal je daar voorlopig met Maud niet zien. Dat was eens maar nooit meer. Vrij zwemmen prima, maar zwemlessen ging niet zo goed…..

Ze gaan daar dus Maud leren drijven en om haar een stukje te leren zwemmen. Oftewel van punt A naar B. En omdat Maud erg druk kan zijn (understatement…) is concentratie tijdens de zwemles erg lastig voor haar. In het zwembad kan de vloer omhoog of omlaag en dat is maar goed ook. In het diepe wil ze wel maar ze houdt haar mede cursus genoten erg goed in de gaten. Ze vindt het fantastisch om te doen en is dan ook al erg watervrij.
En op de vraag of ze nog voor haar A-diploma gaat kunnen we heel kort zijn. Nee. Het gaat om blijven drijven en een klein stukje van A naar B. Een gevalletje Carpe Diem. Maud hoeft geen diploma. Al is de motivatie van het behalen van sticker wel erg groot!!

Tot zover, tot morgen!














Geen opmerkingen:

Een reactie posten