Bon Dia en welkom op therapie dag 2

De wekker ging vanochtend vroeg want voor Twan was het een bijeenkomst voor het Sibling programma. Ook wel het BRUS (BRoerzUS) programma waarin broertjes en zusjes van een ziek familielid worden begeleid. Hoe is het om een ziek familielid te hebben? Tijdens het samen zijn wordt er gesproken of je ergens tegen aanloopt. Vandaag was de kick off en het was een kwestie van aftasten en voorstellen. Een klein min puntje is wel dat Twan het enige Nederlandse kind is.

Wij gingen voor de verandering maar weer eens ontbijten op het strand (#vervelend) en namen voor Twan wat croissantjes mee.
Ze (BRUS) hadden een wandeling gemaakt en zo konden ze elkaar een beetje voorstellen. Daarna nog wat gedronken toen was het al weer tijd. Een leuke ervaring en Twan mocht aangeven wat hij deze vakantie nog een keertje wilde doen. Waterskiën bijvoorbeeld maar dat deed ie liever bij -10! 😉⛷ Nou daar zag de begeleider wel een uitdaging in dus wie weet....🚤

Nadat Twan terug kwam werd ie door Maud luidkeels, vanuit het zwembad, geroepen. JAHA.....🥰....we komen er aan! Ondertussen weet ook het hele appartementencomplex wie Maud is. Ze stelt zicht namelijk 33 keer per dag aan iedereen voor. Iedere dag he...😅✌🏻

Nou en dan de 2e therapie dag voor Maud. We hebben besloten om niet meer te blijven kijken. Het leidt te veel af en we kunnen zo ook wat aandacht aan Twan schenken. Twan en ik besluiten dan ook om te gaan snorkelen in een baai vlakbij ons appartement. Op zoek naar Finding Nemo en zijn vriendjes. Er waren er niet veel, zal wel door het zoute water komen, (?) maar we hebben een paar mooie gespot.

Maud heeft een top middag hij Talina, Ute en natuurlijk Kanoa. We komen tegen het einde kijken en wat is dit? In het water en druk bezig aan het aaien!!!! Vooruitgang boeken 2.0. Super goed om te zien want daar is het mede ook om te doen. Contact

maken met Kanoa. En als Kanoa nog eens flink gesprongen heeft, is het alweer tijd. Maud gaat na het douchen opruimen met Ute en wij praten wij even bij met Talina. We hebben het over Window of Tollarance en krijgen daar een beetje uitleg over. Zie het als een ruit waar je in beweegt wat de impact van stress op het (Kinder)brein moet voorstellen. Zolang de stress binnen dit raam blijft, is er niets aan de hand en functioneert iemand goed. Bij Maud lijkt dit ook aan de hand en er vallen kwartjes op zijn plaats. Hier gaan we zeker wat mee doen. We doen wederom een 🖐🏻 en Talina zegt nog dat Twan morgen mee het dok op mag! Niet mee het water in maar kijken hoe het gaat op het dok en wat voor oefeningen Maud gaat doen. Spannend!

Na de dolfijnen therapie gaat Ester nog even voor juf spelen. Nou wil het toeval dat Maud een juf Esther heeft en Maud die “andere mama” noemt! Ja echt. Met een bakje chips aan je huiswerk. Dat doen ze op school niet, laat staan thuis! En terwijl het huiswerk tijd is in appartement Baas, rij ik even met de buurman mee om wat boodschappen te halen. Het bier is ook bij hunnie op en dan kan je maar beter een goed buur hebben, dan een verre vriend. De Amstel is niet in de reclame want een doosje bier kost maar fl 61,49 ANG (Antilliaanse Gulden) Das €30. Zonder statie geld, idd. Oh ja en 25cc.

We sluiten de dag af met een vette hap. Want een frikandelletje gaat er natuurlijk altijd wel in...

Tot zover, tot morgen!

 

 

Bon Dia….therapie dag 1

En dan is eindelijk de dag daar. Meer dan een jaar geleden is het idee ontstaan en vandaag is eindelijk de dag daar. Dolfijn therapie. Op Curaçao waar het altijd waait maar de afgelopen dagen windstil is. In Curaçaose begrippen welteverstaan want het waait wel maar niet hard; aldus de plaatselijke Piet Paulusma. 

Goed. We mochten ons om 12:30 melden bij het CDTC, Curaçao Dolphin Therapy Center, en we ontmoeten Talina en Ute. Talina was vanuit Nederland op zoek naar een nieuwe uitdaging en is hier al een tijdje werkzaam als psychomotorisch therapeut. Ute is afkomstig uit Oostenrijk en loopt stage als fysiotherapeut. 

Terwijl Maud en Twan worden rondgeleid, hebben wij een anamnese gesprek met Talina. We bespreken wat de doelen zijn en wat we van de therapie verwachten. Daarna nemen we afscheid (een zoen kan er nog net van af) en Maud gaat, onder de indruk, mee met Talina en Oute. Na een kleine 10 minuten komt ze tevoorschijn in een mega stoer wetsuit met een beetje roze, wit en blauw. Een gele wetsuit hadden ze waarschijnlijk niet anders had die haar voorkeur…..#lievelingskleur

We zien een glimp van Maud en ze loopt totaal verbouwereerd mee met Talina. Nog net niet hand in hand….maar dat zal wel niet lang meer duren! Ook wij mogen mee en kunnen van een afstandje zien hoe het gaat. De oefeningetjes gaan goed maar de dolfijn, genaamd Kanoa (spreek uit als KA NO A) durft ze nog niet echt aan te raken. Maud zal wel denken: Wat is dit voor rare zemen leren lap? En wie zijn jullie allemaal die vertellen wat ik moet doen?? Al met al gaat het voor de 1e keer niet slecht en met al die eerste indrukken heeft ze toch nog even gezwommen met Kanoa. Ook Jennifer (dolfijn trainster) zegt dat veel kinderen het ‘eng’ vinden en erg moeten wennen aan de dolfijn. Iets met vertrouwen tanken. Met honden had ze dat ook en dat gaat ook nu stukken beter.

De therapie dag wordt afgesloten en als Maud aan het douchen is hebben we met Talina nog een kort gesprekje hoe het ging. En met een afsluitende high five 🖐🏻gaan met een goed gevoel naar het appartement.

Aldaar aangekomen ontvouwt zicht een leuk ritueel in het zwembad. Daar hebben we nog meerdere malen het dolfijnen spelletje met de bal nagebootst. Maud zit op de kant en Twan was de dolfijn. Maud moest een tik op zijn neus doen zodat dolfijn Twan de bal ging halen. Net zoals dat met Kanoa ging. Echt heel grappig om te zien! Veel indrukken dus vandaag…..voor alle partijen!

Tot zover, tot mogen!

 

 

Op naar wat komen gaat.....

Het is zondag ochtend en na een ietsiepietsie jetlag nacht, gaan we ontbijten. Op het strand....wat je ook niet elke dag doet. Wat relaxed is dit zeg. Een heerlijk ontbijt buffet en het zand tussen je tenen. Maar dat was niet het enige waar we last van hadden. De familie Duif had het voorzien op onze tafel. Dus nadat we dat zooitje tuig hadden weg geslagen, kon ik aan mijn eitje beginnen. Breek de dag, tik een.....juist Eitje.

Na/tijdens het eten gaat Maud op avontuur. Wel wat gegeten, maar niet veel. Het water lokt en een (Duits) gezin neemt foto’s in het water. En net nadat een groep duikers, met uitrusting, het water in gaan, wagen ook Twan en Maud zich in het kraak heldere water.

Daarna lekker zwemmen 🏊🏻‍♂️ in ons inmiddels privé zwembad. De toko zit redelijk vol maar daar merk je bar weinig van. De airco in de kamer heeft ook een bepaalde aantrekkingskracht op de een of andere manier.  Na het zwemmen lopen we een rondje over Mambo beach. Gisteren was het A) donker en B) je zag geen moer en ik denk dat e.e.a. met elkaar te maken heeft....🤔

We lopen langs de mooie boulevard en wat opvalt is dat het er rustig is. Genoeg eettentjes dus we besluiten om de plaatselijke Mario (de pizza bakker red.) wat van klandizie te voorzien. Doe maar 18:00. Tot straks!

In de middag gaan we onze snorkel uitrusting testen. Eerst heel even in ‘ons’ zwembad en daarna in de zee om visjes te spotten. Dat is deels gelukt want het was er redelijk druk en dus een beetje troebel in onderwaterland. Twan was druk met zijn onderwater camera en de beelden gaan we vanavond even terug kijken. Maud vindt mijn 🤿 ook erg interessant. En dat houdt dus in dat Maud haar duim en wijsvinger over elkaar heen wrijft wat zo goed als: geld of kopen betekent. 1 ding is zeker. Die duikbril zit wel heel erg goed bij haar!

En voordat we de dag afsluiten en we ons opmaken voor morgen, sluiten we af met een (mini) hoogtepunt bij Mario. Die van die pizza’s ja. Tijdens het bestellen van de drankjes zegt ze opeens ‘appelsap’. Weer een nieuw woord en de afgelopen dagen brengen veel nieuwe positieve dingen en dan moet de therapie nog beginnen. Kijken of ze hier ook een reactor ☢️ hebben staan....

Tot zover, tot morgen!



   


    

Fly me 2 the dolphins

Wie ooit wel eens gevlogen heeft met kinderen (met of zonder beperking) is een redelijke uitdaging. Ook voor Maud is het nodige voor te bereiden maar ja die stapt in de auto en we gaan. Mijn ouders brengen ons weg want dat is logistiek ook het handigst en het makkelijkst.

Vrijdag heb ik al ingecheckt dus met die print-outs moet het aan de KLM balie wel goed komen. Want bij het wegbrengen (dumpen) van de koffers en het verkrijgen van de boardingpassen, is er een alleraardigste mevrouw van KLM die 12 formulieren(!) en 4 paspoort wil zien. Nu is het mooie van thuis (vrijdag) dat je daar het nodige kan voorbereiden want links en rechts hoor ik dat er heel wat passagiers, niets hebben geregeld. Of je leeft je in...🤷🏼‍♂️
De koffers worden op de band gezet en we blijven keurig onder de vereiste 23 kilo. Maud, assistent BALIE MEVROUW (Jochem Meyer red.) mag op het knopje drukken zodat de koffers 1 voor 1 verdwijnen. De mevrouw van de KLM vindt het allemaal prima en volgens eigen zeggen is haar dag helemaal goed! ✌🏻

Tijdens het boarden krijgen we voorrang en dat is fijn want we komen in een nagenoeg leeg toestel.
En dan begint de grootste uitdaging. Tenminste dat dachten we....Maud 9 uur lang vermaken in een vliegtuig stoel. Terwijl deze dame normaal gesproken van een auto ritje al niet rustig kan zitten. Maar vliegtuigen zijn geen auto, zo bleek.
Ik zelf zit naast Twan die van minuut 1 lekker in zijn persoonlijke scherm zit. Die je hoef je dan weer niet te vermaken. Maar Maud dus ook niet. We waren voorbereid op pad gegaan en op haar eigen iPad (zoals ze dat zo grappig kan zeggen) is ze uren zoet. Eigenlijk gold dit voor de hele vlucht. Twan en Maud hebben het echt super goede gedaan. Bijna niet gehoord! 😍😍

En dan opeens komt de stewardess naar ons toe en ze is op zoek naar nieuwe sollicitanten. Of Maud wilde helpen. Maud en iemand helpen... is de Paus katholiek? Als er een ding is wat ze graag doet....
Na rondje vliegtuig achter het karretje komt madam terug met een grote big smile EN een stewardessen diploma. In een woord geweldig!! ✈️

Rond de klok van 17:00 lokale tijd landen 🛬we op Curaçao. Via de assistentie aldaar worden we langs handige sluip en kruip door geleidt. Onze bus staat al te wachten dus op naar het appartement! Tot zover, tot morgen! 🐬👊🏻

  
 

Mag ik op reis?

Een vraag waar ik tientallen jaren niet over na hoefde te denken. Mag ik op reis? Een vraag die vandaag de dag actueler is dan ooit. Wachten op een uitslag.😅 Het lijkt wel of ik examen heb gedaan voor de middelbare school.....#wachtenduurtlang

Het antwoord voor onze reis gaat komen als ik gebeld wordt door onze huisarts. De uitslag is binnen en ik rij met gezwinde spoed om de papieren op te halen. De uitslag is positief.....eeehhh negatief bedoel ik natuurlijk! We gaan naar Curaçao! IET GIET OAN!! oftewel BON DIA en op naar Schiphol! Vandaag de koffers nalopen, dicht klikken en de laatste papieren uploaden/uitprinten. Morgen dus naar Schiphol en hopen dat de therapie gaat brengen wat we hopen dat het gaat brengen! 🐬

Het begin van een lange aanloop.....

Woensdag. Een dag zoals zovele in het jaar. Deze woensdag is voor ons een bijzondere omdat we eindelijk een heel lang watten staafje tot tegen onze hersenen/huig mogen laten drukken. Althans zo voelde het. De beruchte PCR test is afgenomen en Maud deed het super. Is natuurlijk wel een beetje eng(lees: onwetendheid) en na het beloven van een gele, haar lievelingskleur, ballon is ook deze mission accomplished! Conclusie. Voelt een beetje raar in de neus en blijft lang na kriebelen maar de keel is niet noemenswaardig!

Het COVID-19 virus beïnvloed wel degelijk onze reis naar Curaçao. Want met een papierwerk waar het tropische regenwoud jaloers op is EN dan ook nog zo’n test.....het hout (😉) niet op.  En natuurlijk is het, Corona technisch, makkelijk de schuld geven aan een ander maar wij hebben er maar mooi ‘last’ van.

Voor nu is het wachten op morgen. Tevens het startschot van een 72 uur durende aanloop met als hoogte punt: zaterdag 🛫🐬 Of niet.....want we voelen ons allemaal prima (en gezond) maar het blijft toch een beetje als het weer. Ook daar hebben we geen invloed op! Duimt🤞🏻 u met ons mee? 🐬🔝💪🏻#torideadolphin

Een dol fijne vlucht......

Met nog 3 weken te gaan zitten we volle bak in de voorbereidingen voor de dolfijnen therapie. Veel (standaard) papierwerk voor de therapie wordt of is al ingevuld. Extra informatie wordt ingewonnen voor de vlucht, de hoeveelheid medicijnen(gebruik) wordt berekend en langzaamaan zijn we begonnen met aankopen zoals zonnebrand, zwembroeken en natuurlijk mondkapjes

Het Corona virus maakt het er echter niet makkelijker op. Neem nu dat mondkapje. De kans dat Maud 9 uur lang een mondkapje gaat dragen in het vliegtuig, is net zo groot als dat er hier dit jaar een Ford Mustang onder de carport staat.
Corona en vliegen is in mijn beleving niet zo’n hele groot wereld van verschil. Tenminste: als het neer komt op type vliegtuig. Maar daar zat ik even goed mis. Het RIVM heeft regels die voor iedereen gelden. Neem als voorbeeld dus de mondkapjes. Via rijksoverheid.nl is het volgende te lezen 

“Moet ik een mondkapje dragen als ik naar buiten ga?
Dit is niet nodig. Alleen in sommige specifieke situaties kan het dragen van een niet-medisch mondkapje van meerwaarde zijn. Daarom is een niet-medisch mondkapje sinds 1 juni 2020 verplicht in het openbaar vervoer, in het vliegtuig en in touringcars (dit geldt niet voor stations, perrons en haltes)voor reizigers van 13 jaar en ouder en OV-medewerkers. Dit is een mondkapje dat niet in de zorg wordt gebruikt.”

Voor de goede orde: Maud is 8 jaar
Kijk. Ze zeggen ook iets over vliegen. Laten wij nu 9 uur lang in een Boeing Type 7777777(?) zitten. Nou daar komt ie. Wat staat er op de website van Transavia: “Een mondkapje is verplicht voor iedereen van 13 jaar en ouder” Op de website van KLM: “Passagiers moeten overigens zelf voor een mondkapje zorgen. Kinderen onder de 10 jaar hoeven die niet te dragen.”
En ja en waar vliegen wij mee? Idd. TUI. “Vanaf 6 jaar en ouder ben je verplicht om aan boord een mondkapje te dragen tijdens de gehele vlucht” 😖

En dat kan wel kloppen want de vliegtuigen van TUI zien er HEEL HEEL HEEL (Jochem Meijer red.) anders uit dan de rest van alle andere vliegtuigen.....🤷🏼‍♂️✈️🤔 Waarschijnlijk zitten in de vliegtuigen van TUI (lucht)filters van AliExpress. En dus kan ik me voorstellen dat er andere regels gelden dan bij andere vliegtuigmaatschappijen......🤷🏼‍♂️🤷🏼‍♂️ En zelfs gewapend met de verklaring van notabene onze eigen kinderarts dat Maud in sommige gevallen niet coöperatief kan gaan meewerken zegt TUI: Computer says no......(Little Britain) 

Echter. Na fantastisch werk van onze (inmiddels vaste) reisagent Miriam v/d Heide van Travelcompany is er toch een oplossing. Lang verhaal maar we vliegen nu met KLM!!
Desondanks hebben we toch besloten dat we gaan oefenen met een mondkapje. Met name op school (lees: fysiotherapeut) doet Maud oefeningen om een mondkapje te dragen. Hoeft dus geen mondkapje maar zou zomaar eens handig kunnen zijn!

#ikweetnogweleengoedereisagent #tochmaaroefenen