(met veel dank aan onze (schoon) ouders) was daar gelijk al de eerste regenbui. En wat voor 1. Ondanks het gunstig gelegen, hoge, plekje was het toch nog het water wat de voortent haalde.
Maar dat Maud een buiten kind is, is algemeen bekend. Enig hobbeltje qua kamperen is dus het slapen. Voor Maud welteverstaan. Omdat de caravan een gescheiden bed heeft hebben we Maud haar bed tent op 1 van de bedden gezet. Een redelijk succes te noemen. Net als het zindelijk worden. Dat we dicht bij het wc gebouw zitten is niet helemaal toevallig te noemen. De plek is immers eind 2017 al vastgelegd.
En omdat een wc rol onder je arm (https://www.youtube.com/watch?v=_hJ9YS_Ezog) niet meer hoeft gaat Maud tegenwoordig zelf maar naar de wc 😍
En omdat een wc rol onder je arm (https://www.youtube.com/watch?v=_hJ9YS_Ezog) niet meer hoeft gaat Maud tegenwoordig zelf maar naar de wc 😍
Voor iemand die (bijna) niet kan praten is het veelal lastig vrienden maken. Een eye-opener van jewelste maar op een camping maak je wel snel nieuwe vrienden...zelfs Maud. Lastig is nog wel om uit te leggen aan de vele ‘nieuwe vrienden’ is wat Maud heeft, ze niet kan praten en dat ze niet meer beter wordt. Vooral dat laatste hakt er aardig in en menig vriendinnetje verteld dan ook weer aan andere kindjes dat Maud niet kan praten. Vooral tijdens de kabelbaan sessie zie je kinderen letterlijk schakelen in hun gedachte.
Van: ‘huh wat is dat voor raar meisje’ naar ‘oké zullen samen op de kabelbaan’ in 5 seconde is wonderbaarlijk te noemen......
Tot zover, tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten