lo·ge·ren (logeerde, heeft gelogeerd)1als gast (ten huize van een ander, in een hotel) verblijven
Het hebben van een kind met een beperking heeft ook zo zijn organisatorische hindernissen. Tenminste, niet bij iedereen maar bij ons tijdens bijvoorbeeld een logeer partij is dat wel het geval. Daar komt bij dat niet iedereen 1,2,3 op Maud kan passen en dus niet vaak gaat logeren. Al wordt ook Maud met de jaren stukje bij beetje makkelijker. Gelukkig maar.
Via de zorgverzekering (vraag met niet waar om die zo iets vergoed...💁) hebben we een 1-persoons hoog-laag bed gekregen. Tot op de dag van vandaag wordt de hoog-laag functie nog steeds gebruikt. Gedacht moet worden aan het aankleden, wassen en verschonen van Maud. Ideaal als ze in bad of onder de douche geweest is! Het is ook een bed waar je niet zo maar uit valt. Het heeft hoge randen en ze kan er niet uit klimmen. Tenzij ze gaat ontdekken hoe de sluiting werkt....maar dat is dan ook wel weer op te lossen.
En omdat Maud dus niet op een gewoon bed kan slapen is daar gelijk de uitdaging. Als Maud uit logeren gaat bij Sandra of opa en oma Broersen, slaapt zij in een bedtent/pop-up tent die normaal gesproken als speeltent wordt gebruikt. Deze knalroze tent kan dicht via ritsen en als je er een matras in ligt en haar eigen dekbed + totti (hoe schrijf je dat eigenlijk??) dan is het voor mevrouw snel goed. En gelukkig maar.
Bij opa en oma Baas is het anders. Die hebben hun buurman (2 rechter handen) gevraagd om een bed te maken. En na 29 (!) bouwtekeningen werd de boel goed gekeurd en kon buurman Peter zijn zaagmachine en schroevendraaier uit het vet halen. Na weken noeste arbeid mag het resultaat er echt zijn. Een prachtig 1-persoonsbed die ook voorkomt dat Maud er uit kan vallen. Het enig wat deze niet kan is omhoog en omlaag. Maar ja de bouwtekeningen waren goed gekeurd dus het bed is iets hoger geworden dan een standaard bed. Keurig gedaan Peter. Nogmaals dank!
Ik wil daarom dan ook iedereen heel erg bedanken die 1,2,3 of misschien wel een week Maud (en/of Twan) te logeren hebben gehad. Of zoals moin skoonmoeder zait hadde kenne: te warskippe weest! En ik sluit af met het eerder vermeldde stukje uit de Dikke van Dalen: bij sommige opa's en oma's (ik noem geen namen Cees, Ann, Ton, Joke) is het af en toe echt een HOTEL! 💋😍
Tot zover, tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten